CITIES AND NON - CITIES

Πόλεις, μικρές, μεγάλες, μητροπόλεις, παγκόσμιες πόλεις, που καθορίζουν την ζωή των άλλων πόλεων. Είναι η τοποθεσία, η αρχιτεκτονική ή η ιστορία που κάνει κάποιες πόλεις να είναι μαγικές, να είναι πόλεις μυθικές, που επιθυμούμε να επισκεφτούμε; Να περιπλανηθούμε στους δρόμους τους, να νοιώσουμε τον παλμό τους και να τις αφήσουμε να μας παρασύρουν στον ρυθμό τους;  η πόλη του φωτός, η πόλη της μουσικής, η πόλη των αγγέλων...

Κατά τον Αριστοτέλη. η πόλη είναι μια μορφή κοινωνικής συνύπαρξης, η ανώτερη από όλες τις άλλες, που τις περικλείει και αποβλέπει στο ανώτερο από όλα τα αγαθά, την ευδαιμονία του συνόλου των πολιτών. Η ανωτερότητα αυτού του αγαθού αποδεικνύει και την ανωτερότητα της ίδιας της πόλης έναντι των άλλων κοινωνιών. Η πόλη είναι από την φύση, γιατί δημιουργήθηκε ως φυσική αναγκαιότητα για να καλύψει τις ανάγκες της ανθρώπινης ολοκλήρωσης. Τελικός  σκοπός της ανθρώπινης ύπαρξης είναι η ευτυχία. Ο άνθρωπος υπάρχει για να νιώθει ευτυχισμένος και αυτό είναι κάτι που μπορεί να αναπτυχθεί μέσα στο πλαίσιο της πόλης. Η πόλη που δεν αποβλέπει στο ανώτερο αγαθό είναι μια μη – πόλη, αφού κάθε πράγμα ορίζεται μονάχα από την επίτευξη ή όχι του σκοπού του.

Cities, small, large, world cities, which determine the life of the others. It is the location, the architecture or the history that makes some cities to be magical, mythical cities that everybody wants to visit?  Cities that create the desire to one, just to wander in their streets, feeling the pulse and let oneself to be carried away by its rhythm, the city of light, the city of music, the city of angels ...

According to Aristotle, every state is a community of some kind, and every community is established with a view to some good; for mankind always act in order to obtain that which they think good. But, if all communities aim at some good, the state or political community, which is the highest of all, and which embraces all the rest, aims at good in a greater degree than any other, and at the highest good. 

The city is by nature, because it was created as a natural necessity to meet the needs of human integration. The ultimate purpose of human existence is happiness. The man is intended to feel happy and this is something that can be developed within the context of the city. The city, which does not aim at the highest good, is a non - city, since each thing is defined only by achieving or not its purpose.