Ariadne of abandonment

Η Αριάδνη, κόρη του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα και της Πασιφάης, όπως προδίδει και το όνομά της, ήταν μια αγνή καρδιά. Αγάπησε τον Θησέα, ο οποίος είχε μια δύσκολη αποστολή να φέρει εις πέρας. Έπρεπε να μπει στον λαβύρινθο και να σκοτώσει τον Μινώταυρο. Η Αριάδνη τον βοήθησε να ολοκληρώσει την αποστολή του, να βρει την έξοδο και να βγει νικητής.

Με αυτές τις σκέψεις και με την χαρά της νίκης, το ζευγάρι έπλευσε από την Κρήτη με προορισμό την Αθήνα, όπου ποτέ δεν έφτασαν μαζί. Μια στάση ήταν αρκετή. Στην Νάξο και ενώ η Αριάδνη κοιμόταν, ο Θησέας, είτε κατ’ εντολή της θεάς Αθηνάς, του Θεού Διονύσου ή της Aρτέμιδος, είτε επειδή ήταν ερωτευμένος με την Αίγλη, είτε επειδή γνώριζε ότι χωρίς την βοήθειά της Αριάδνης ίσως και να μην τα είχε καταφέρει, την εγκατέλειψε.

Εκείνη ξύπνησε και έβλεπε το πλοίο με τον ήρωα να απομακρύνεται. 

Μόνη.

Ο Θεός Διόνυσος την ερωτεύτηκε, την παντρεύτηκε, την πήγε στον Όλυμπο και έγινε αθάνατη και αστερισμός.

Και το ερώτημα είναι το εξής: Άραγε κάθε αγνή καρδιά που αγαπάει πέρα από κάθε αμφιβολία και οικτρά εγκαταλείπεται, είναι μοιραίο να γίνει αθάνατη?

Ariadne, daughter of King Minos of Crete and Pasiphae, as her  name  suggests, she was pure in  her heart. She fell in love with Theseus, who had a difficult task to accomplish. He had to enter the maze and to kill the Minotaur. Ariadne helped him to complete his mission, to find the exit and emerge victorious. 

With these thoughts and the joy of victory, the couple sailed from Crete to Athens, where they never reached together. One stop was enough. At Naxos while Ariadne was sleeping, Theseus, either at the behest of the goddess Athena, God Dionysos or Artemis, or because he was in love with Egli, or even  because he knew that without Ariadne's help, he might not had been able to accomplish his mission, abandoned her. 

She woke up just to watch the ship with the hero to sail away. 

Alone. 

God Dionysus fell in love with her, he took her  to Olympus, and made her a constellation. 

And the question is:  Does every pure heart, that loves beyond any reasonable doubt and with cruelty abandoned, at the end becomes immortal?